ÖĞRETMEN’E 

                 "hiçbir şey öğretilemez, 

                                  her şey öğrenilir..." 

Bana sessiz çığlık atmasını öğret, 

Gülerken ağlamasını, 

Geceleri durup dururken uyumanın çaresizliğini, 

Sabah uyuyup dururken uyanmanın gizini 

Öğretmenim bana 

İşime değil, iç’ime yarayacak şeyler öğret 

Örneğin bir şiirle sevişmeyi, 

Temmuz güneşinde üşümeyi öğret 

Kasr-ı Şirin anlaşmasını değil, 

İki ruhun kaynaşmasını öğret. 

Göllerimizdeki tatlı su kaynaklarını değil, 

Gözlerimizdeki tuzlu suyun değerini anlat. 

Servet-i Fünun’u bırak, 

İlk aşkın Füsun’unu anlat. 

Neden çoğu insanın 

İki bacak arasını 

İki omuz arasına tercih ettiğini izah et. 

Dinleri, peygamberleri kısa yoldan 

Kendime giden yolu ise uzun uzun tarif et. 

Ya da öğretmenim, boş ver 

Ben vazgeçtim 

Bassınlar teneffüs ziline 

Tüm bunları yazarken 

Kendi araladığım kapıdan geçtim bile... 

                                                          Erkan Aktaş